Felâtun Bey ile Râkım Efendi, edebiyat tarihçilerimiz tarafından Türk edebiyatında roman türünün ilk örneklerinden biri olarak kabul edilmektedir. Romanda; Felâtun Bey'in alafranga yaşamı yanlış Batılılaşmaya örnek olarak ele alınmış, Ahmet Midhat Efendi'nin kendi yaşamından izler taşıyan bizim Râkım Efendi ise iyi bir örnek olarak öne çıkarılmış, yüceltilmiştir.

Bu eserin diğer baskılarından farkı, özgün diline sadık kalınarak ve sadeleştirme yapılmaksızın yayına hazırlanmış olmasıdır. Bu nedenle eserin sonuna daha çok Arapça ve Farsça kelime ve tamlamaların anlamlarını içeren bir metin sözlüğü de eklenmiştir.